2004/03/25
قتل اين خسته به شمشير تو تقدير نبود
ور نه هيچ از دل بي رحم تو تقصير نبود
من ديوانه چو زلف تو رها مي كردم
هيچ لايق ترم از حلقه ي زنجير نبود
يارب اين آينه ي حسن چه جوهر دارد
كه در او آه مرا قوت تاثير نبود
سر ز حسرت به در ميكده ها بر كردم
چو شناساي تو در صومعه يك پير نبود
نازنين تر ز قدت در چمن ناز نرست
خوشتر از نقش تو در عالم تصوير نبود
تا مگر همچو صبا باز به كوي تو رسم
حاصلم دوش بجز ناله ي شبگير نبود
آن كشيدم ز تو اي آتش هجران كه چو شمع
جز فناي خودم از دست تو ، تدبير نبود
آيتي بود عذاب انده حافظ بي تو
كه بر هيچ كسش حاجت تفسير نبود
زبوني كه نتونه اون چيزي رو كه بايد بيان كنه بايد تنبيه بشه ، تا از اين به بعد سر وقت حرف بزنه و سروقت هم ساكت بشه . پس فعلا صداي من رو نمي شنويد.
اون گوشي هم كه نشنوه اون چيزي رو كه بايد بشنوه ، سزاش اينه كه اون رو از گوش دادن محروم كني ، پس به چيزي هم گوش نمي دم ، نه به موسيقي ونه به حرف حساب .
از چشم گلايه اي ندارم چون مي تونستم ببندمش ولي نبستم .
به لامسه و چشايي و بويايي نمي تونم در اين فقره گير بدم ،چون دستي در كار نداشتند .
از اشك تشكر مي كنم كه هميشه همدم خوبي بوده و تسلي بخش بدبختي هام بوده .
از دستگاه گوارش وتمامي بدنم عذر خواهي مي كنم چون تا اطلاع ثانوي نمي خوام بهشون غذا بدم .
كليه هام نگران نباشند چون آب رو نمي شه اعتصاب كرد .
ششها و قلب هم شانس آوردن كه توقفشون دست من نيست ،
اگر نه تا حالا يه كاري دستشون داده بودم ،
البته شايد يه برنامه ي تخريبي براي ريه هام گذاشم و گله ي كوچكي هم از قلب دارم كه فعلا قابل چشم پوشيه
از روحم هم متشكرم كه اين ويرانه رو داره تحمل مي كنه ، وبهش
. پيشنهاد مي كنم هر چه زودتر اينجا رو ترك كنه و هم خودش و هم من رو راحت كنه
شايد انگشتانم رو هم تنبيه كنم تا ديگه روي كيبرد بي خودي راه نرن
.اين هم خودش يه مدل اعتصابه
. يه كار ديگه هم مي خوام انجام بدم كه نمي شه توي جمع گفت
در آخر اگه يه چيني بند زن سراغ داريد كه كارش خوب باشه و در عين
حال راز دار و چشم پاك هم باشه ، آدرسش رو به من هم بديد چون شديدا بهش نياز دارم تا بياد تيكه هاي دلم رو به هم بچسبونه هرچند مي دونم
از يه شاخه ي مرده نمي شه انتظار برگ داشت چه برسه به ميوه.
تا ديروز داشتيم بقيه رو جمع مي كرديم حالا يكي نيست بياد ببينه به چه روزي افتاديم .
